Shrenik Narade

अनेकांना वाटत असते की, राहूल गांधींनी निवडणूका जिंकाव्या. काँग्रेस कार्यकर्त्यांना वाटणे साहजिक आहे. पण असेही लोकं जे काँग्रेसशी संबंधित नाहीत पण राहूल गांधींचं भलं व्हावं वाटतं त्यांचीही इच्छा असते.  दरवेळी निवडणूक येते. वातावरण तयार होतं आणि निकालादिवशी वेगळं चित्र निर्माण होतं. निकालादिवशी गोदी मिडीयातले पत्रकार लोकं विश्लेषण करताना अमुक तमुक जातीची मतं कशी भाजपनं बांधली, मोदींनी अमुकतमुक देवाचा, संप्रदायाचा कसा उल्लेख केला आणि त्याचा कसा निवडणुकीत फायदा झाला. तसेच अमित शहांची चाणक्य निती, अमित शहांनी कशी बंडखोरांची समज काढली. अमित शहांनी कसे एखाद्या अपराध्याला पाठीशी घातले, अमित शहांनी डेरा टाकून कशा बैठका घेऊन नियोजन केलं. हे सगळं ऐकून इतक्या सवयीचं झालं आहे की, निवडणूक फक्त मोदी शहांनी लढवावी आणि राहूलनी फक्त पराभव होत रहावं आणि दोन कवडीची किमंत नाही अशा गोदी मिडीयातील लोकांकडून आत्मचिंतन करण्याचे सल्ले ऐकून घ्यावेत हे सवयीचे झाले आहे.   आता तुम्हाला मला कुणालाही कळतं ते राहूल गांधी आणि त्यांच्या सल्लागारांना नसेल का कळत? अमुकतमुक भोंदू बाबाच्या संप्रदायाची इतकी मतं...

पहलगाम हल्ला हा भारतावर झाला होता. तिथे अतिरेक्यांनी धर्म विचारला. धर्म विचारून हत्या केली.  यात मध्ये पडणाऱ्या काश्मिरी मूसलमान व्यक्तीलाही मारलं.  भाजपच्या अधिकृत ट्विट हँडलवरून घिबली फोटो करून धर्म पुछा जाती नाही करून जाहिरात करण्यात आली.  तिथे ज्यांच्या कुटूंबीयातील लोक मृत्युमुखी पडले होते. त्या कुटुंबातील लोकं सांगत होते काश्मिरी मूसलमान लोकांनी आमची मदत केली.  पण भक्तांना आपला अजेंडा राबवायचा होता. त्यांनी मूसलमान समाजाविरुद्ध गरळ ओकायला सुरवात केली.  मूसलमानावर आर्थिक बहिष्कार टाका अशा स्वरुपाची जाहीरात केली. अनेक मिसरूड न फुटलेली पोरं ही इंस्टाग्रामवर अशा प्रकारचे रील्स पसरवत होते.  ह्या दहशतवादी कृत्याला तडाखेबाज उत्तर आमच्या शूर जवानांनी दिलं. सिंदूर ऑपरेशन करून दहशतवादी तळ उद्ध्वस्त केले.  त्यानंतर पत्रकार परिषद घेण्यासाठी आल्या व्योमिका सिंह आणि सोफिया कुरेशी!  सोफिया कुरेशी मूस्लिम. इकडे राजकीय बाजूला असदुद्दीन ओवेसी हे कमान सांभाळत होते. त्यांनी पाकिस्तानला लायकी दाखवून दिली.  ओवेसींना अख्ख्या देशाने डोक्यावर घेतल्यानंतर द्वेषभ...

मोदी आणि चंद्रचूड हे कधीही भेटले तरी मिठ्ठी मारली तरीही कसलाही आक्षेप नाही.  हे दोनही लोकं संविधानिक पदावर आहेत. मोदी पंतप्रधान आहे. चंद्रचूड सरन्यायाधीश. त्या संविधानिक पदावर बसल्यावर काही संकेत पाळायचे असतात. तेच काल मोडून टाकले गेले. ज्यांना थोडंफार कळतं त्यांची अवस्था झाली कि 'हागणाऱ्याने लाजावे कि बघणाऱ्याने लाजावे?' सरन्यायाधीशाचं काम असतं नागरिकांच्या मूलभूत हक्कांचे संवर्धन करणे आणि सरकार नीटपणे चाललंय की नागरिकांना त्रास देतंय हे पाहणं. एकनाथ शिंदे आणि अजित पवार हे दोन लोक एक रोजी उठतात आणि पक्षातील अनेक आमदार खासदारांना घेऊन पक्ष पळवतात.  यात पन्नास खोके दिल्याचा आरोप आहे. विधानसभा अध्यक्ष नार्वेकर याने दिलेला निकाल आणि निवडणूक आयोगाने पक्ष आणि चिन्ह शिंदे आणि अजित पवारांना देऊन टाकणे हे नेमकं कुठल्या नितीमत्तेत बसतं?  कुठल्याही सर्वसामान्य माणूस सांगू शकेल की दबावामुळे हे निर्णय आलेत.  आज महाराष्ट्राचा मुख्यमंत्री असणारा एकनाथ शिंदे हा खरोखरच माझा मुख्यमंत्री आहे का? कि तो घटनाबाह्य मुख्यमंत्री आहे? हे जाणण्याचा आम्हाला अधिकार आहे.  जर समजा शिंदे घटना...

आपल्याला आजवर 4 मेडल मिळाले त्यात एकही गोल्ड नाही आणि सिल्व्हर नाही. बाकी देशाकडे पाच पटीने गोल्ड मेडल आहेत. हि गोष्ट खरी असली.  तरी येणारा काळ आपला असेल.  आपला अविनाश साबळे हा सहभागी झाल्यावर किंवा मेडल मिळाल्यावर स्टीपलचेस नावाचा खेळ असतो हे कळालं. बीड जिल्ह्यातील खेडेगावातील मुलगा त्यात पदक मिळवतो ज्या खेळाचे नाव 90% भारतीयांना माहीतही नसेल.  पण डेडिकेशनने खेळणारे मनू भाकर, स्वप्नील कुसाळे यांनी पदक मिळवले. आपला अविनाश साबळे पात्रता फेरीत टिकला. नंतरून पदक नाही मिळाले. सुरवातीला खेळ चांगला होतो आणि नंतरून आपले बहुतांश खेळाडू ढेपाळतात ही सत्य परिस्थिती आहे. त्यासाठी युरोपियन देशात विशेष ट्रेनिंग असतं. ते ज्या पद्धतीने खेळाडूंवर विश्वास दाखवतात तेवढी चांगली व्यवस्था आज तरी नाही आपल्याकडे.  आपला देश स्वतंत्र होऊन 75 उलटून गेले तरीही फारसं आपण सर्वच क्षेत्रात नवीन काही करत नाही. किंवा तशा नवनिर्माण करण्याला पोषक वातावरण नाही. पोटार्थी शिक्षण आहे. इथल्या बड्या कंपन्यांना नोकरदार, कामगार, मजूर पुरवण्याचे काम आपली शिक्षणव्यवस्था करते.  माझे अनेक मित्र खेळाडू होते. प...

राजकीय कार्यकर्ते ही हूशार जमात आहे.  मध्यंतरी कुठलाही राजकीय नेता आला की JCB वरून झेंडूच्या फुलाच्या पाकळ्या उधळत असत.  आता ते चित्र फारसे दिसत नाही.  कारण झेंडू झालाय महाग. आता ते परवडत नाही.  मध्यंतरी फुलं उधळायचे तेव्हा दर होता ५-१० रूपये किलो. उकीरड्यावर नेऊन फुलं उधळण्यापेक्षा आपल्या दलिंदर नेत्यांवर उधळावेत असे कार्यकर्त्यांना वाटत असावे.  कार्यकर्ते नेत्याचा रिस्पेक्ट करतात वगैरे समज असला तर तो गैर आहे हे लक्षात घ्यावे. कार्यकर्ते अफाट हूशार असतात.

YouTube वर अक्षरशः काहीही विषयावर व्हिडिओ असतात. एक व्हिडिओ सहजच दिसला. 'पहिलं प्रेम कसे विसरावे? '  फक्त thumbnail वाचला. पाहिला. मी हजारदा माझ्या मनाला सांगितले आहे काहीही करायचं पण उगचच्या उगच दुखवून नाही घ्यायचं. प्रेम वगैरे भानगडी विसरलेल्या असताना झक मारत एक्स गर्लफ्रेंड ची भयानक याद आली. वाईट वाटले राव. आणि स्क्रोलिंगच्या नादात आता विसरावं म्हणून तो व्हिडिओ हुडकावं म्हणटलं तर ते पण गावेना. ह्या प्रेमाच्या तर आयचा घोडा.‌  पण ते व्हिडिओ तयार करणाऱ्यांना मानलं पाहिजे.

शाकाहार मांसाहार हा वाद सालाबादप्रमाणे यावर्षीही पर्युषण पर्वाच्या तोंडावर चालूच राहीलाय.  हा हलकटपणा आहे. तुमचा धर्म तुम्हाला शाकाहारी राहायला सांगतो तर तुम्ही शाकाहारी स्वतः रहा. त्याचं जे पाप किंवा पुण्य असेल त्याचा हिशोब तुमच्यासाठी होईल.  कोणत्याही दूसऱ्या माणसाला शाकाहारी व्हा म्हणून सांगायची नेमकी गरज काय आहे? दूसरा जे काही खाईल ते खाऊ दे. दूसऱ्या व्यक्तीला त्याचं वेगळं मत असू शकतं हे मान्य करावं. हे जैन धर्मातील अनेकांत वाद सांगतो.  दूसऱ्याला त्याचं मत आहे. त्या मताचा सन्मान करावा हे जैन धर्म सांगून बसलाय. असेही सर्वांचेच पुर्वज मांसभक्षण करत होते. त्यांचेच आपण सगळे विश्वातले लोक वंशज आहोत.  त्यामुळे दूसऱ्याला मांसाहार करण्यापासून रोखणं. मांस विक्री बंद करा म्हणने हेच मूळात जैन धर्माच्या विरोधात जाण्यासारखे आहे.  दूसरा व्यक्ती मांसाहार केल्यानं आपलं काय बिघडणार आहे? त्याचं जे पाप पुण्य असेल ते त्याला लागेल.  उद्या आपण मांजर,कुत्रा,वाघ, सिंह यांना पण शाकाहारी करायचा शहाणपणा करणार काय?  नसत्या उठाठेवी करून ह्या लोकांना वाटतं की आपण जैन धर्म कट्टर...