मराठी भाषा दिनाच्या हार्दीक शुभेच्छा !!!!!!

मराठी भाषा दिन.
लहानपणापासून मराठी भाषा मला लै आवडते. आमच्या घरात कन्नड बोलंल जातंय. ते त्यांच्या त्यांच्यात. मी जन्मलो तस किंवा ज्यावेळी ऐकायला बोलायला यायला लागलं तवापासून माझ्याशी घरातले सगळे मराठी बोलायला लागले. आमचं आज्जा लै भारी माणूस गावात प्रामाणिकपणा काय ते त्यांच्याकडंन शिकायच अस होतं. कार्तिकवारी करायचे पंढरपूरचं. ज्ञानोबा, तुकोबा , जनाबई , पुंडलिक, रामायण, महाभारत, गोरखनाथ मच्छिंद्रनाथ, त्यांचं बालपण ह्या सगळ्या गोष्टी सांगायचे. 
मुक्ताबाई नं मला रडवलं, ज्ञानोबाच्या समाधीनं तर आज्जांच हात घट्ट पकडायला लावलं, तुकाराम हसवायचा मोक्ष सुखा हाणू लाथा म्हणायचा. आज्जी पूराणातलं मुक्त होवून मोक्ष मिळवायच हे सांगिटली की मला वाटायच काय अर्थ ? मला घाबरायला होत होतं तवा तुकाराम मला लै भारी वाटायचा. जनाबई म्हणटली ' विठ्या मेल्या तूझी रांड रंडकी झाली' देवाला कसं म्हणटली ही ? हे बघून मला जना लैच आवडली.
नामदेवानं तर मज्जाच केलती, कापडाला गिर्हाईक नही म्हणून दगडास्नी कापडं घालून आला. नंतर दगडास्नी आणून घरात बांधून घातला. मला बाजारला जाताना हेच आठवत राहिलं अजूनपण. कुस्तीत बाहेरच्या देशातल्या लोकांनी आमच्या कोल्हापूरात येवून आमच्या पैलवानाच्या लंगोट्या जाळल्या तवा खिटकूळ्या काडीपैलवानानं गाजवलेलं मैदान न बघताही डोळ्या पुढं ऊभा राहतंय आणि काडीपैलवानाची हानुमानउडी आणि शड्डू दिसतंय. न बघताच. आज्जा काम करतंच नव्हते हिकडं तिकडं हिंडून टाळ कुटत राहायच, पंचकी तोडायला जायचे, लोकास्नी पैशे द्यायच असलं उद्योग. बाकि नियोजन ते करायचे. एकदा म्हणटले आम्ही जातो आमच्या गावा आमचा रामराम घ्यावा. आणि रात्री ऊशिरा आले नव्हते मला रडायला आलं, नंतर आज्जा आले पळत पळत जाऊन मिठ्ठी मारलो रडालतोच, आज्जा म्हणटले चल रे वाघ्या रडू नकोस पाया पडतो पडू नकोस !
नंतर आज्जा गेले. गोष्टी मागं ठेवून.
आज्जी माझी आऊ. जात्यावर कन्या भरडायला किंवा डाळ फोडायला बसली की गाणं म्हणायची. कुरूकुरू काना गाई गेल्या राना,
झूरझूरू पाखरा
जा माझ्या माहेरी
माहेरी कमानं दरवाजं
त्यावर बैस जा
भय्याला सांग जा
बाप माझा इठ्ठलं
कवा मला भेटलं ?
आई माझी रूकमिणी
कवा मला भेटलं ?
ही असं म्हणटली की परत मला रडायला यायचं. आज्जा म्हणायचं म्हातारीला माहेरला सोडून यायला पायजे.
शिवंच्या दगडावरंन भांडण झालंकी म्हणायची रान सगळं पड शिवंभवती रड !
श्रेणिकराजाच्या कथा सांगायची. मला अप्रप दांडगं त्यात ती गाण म्हणायची.
शरणीक बसले गजावरी
चेळण राणी बरोबरी !!
गज म्हणजे आदूगर सळी वाटायचं. नंतर हात्ती कळलं.
चवथीला काॅलरशीपला बसलो. म्हणी वाक्प्रचार पाठांतरला लै आवडायचं. ते म्हणटल की भारी वाटायच अतिशहाणा त्याचा बैल रिकामा. बाप तसा बेटा कुंभार तसा लोटा.
आमच्या इथ एक सूरगोंडतात्या होते. ते मास्तर. गावाकड सकाळी आज्जा गेलं की त्यांचा पेपर आणायचे. त्यावर चर्चा करायचे. त्यांच्या घरात पूस्तक लै होती. विवेकानंदाच ते भक्त. आणि ते कम्युनिस्टही. सहावीत असताना पहिल भाषन फोडलं नाना पाटलावर. जयसिंगराव पवारअण्णा त्याचे संपादक. ते भाषन मस्त गाजल. मग नाना कोण हे बरेचजणाना माहितंच नव्हतं ते कळालं. मागच्या वर्षी जयसिंगराव आलते व्याख्यानाला. पूस्तकावर सही घेतली. ते सूद्धा हारकले.
अनेकजण माझ्या मराठीत आले. मराठी अर्थाचे अनर्थ करते पण गोडवा इथंच आहे. अजूनअजून हे वाढत जाईल. सर्वांना मराठी भाषा दिनाच्या हार्दीक शुभेच्छा !!!!!!
smile emoticon

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

ट्रकडायव्हरांचे काय चुकले?

इमेज
भारतातील प्रत्येक व्यक्तीबरोबर ट्रकचा कधी ना कधीतरी संबंध आलेला असतोच.  कोणतीतरी एखादी तरी वस्तू ट्रकमधूनच येते. ट्रकडायवर हा पेशा रिस्की असतो. घरातून पंधरा दिवस महिनाभर तो बाहेर असतो. आणि पगार म्हणाल तर त्याच्या मानाने अत्यल्प असतो.  घरापासून अनेक दिवस बाहेर असतो.  बाकीच्या तुमच्या हाफीसातील ड्युटीवर तुम्ही डुलकी मारू शकता, टंगळमंगळ करू शकता पण ड्रायवर हा पेशा असा आहे की तिथं सेकंदाच्या शंभराव्या भागाला सुद्धा अलर्ट राहावं लागतं.  अपघात हे अपघात असतात. जाणूनबुजून कुणालाही कुणी मारायचं धाडस करत नाही. नजरचुकीने अपघात घडतात त्याला पुर्वी दोन वर्षे शिक्षा होती.  आता अमितभाईंनी ती शिक्षा १० वर्षांवर नेली. मूळात अशी काही जरूरत नव्हती. ट्रकडायवर होणे हीच तशी एक मोठी शिक्षा आहे. त्यावर अमितभाईंनी आणलेला कायदा म्हणजे नरकात जन्माला एखादा जाणार असेल तर तो भारतात ट्रकडायवर होईल अशी परिस्थिती करून ठेवली आहे. ट्रकचा अपघात झाला की, पुढे असणारा वाहनधारक शक्यतो वाचत नाही तो मरतोच. मात्र अशावेळी मॉब असा काही खवळतो की ट्रकडायवरचा जीव घेऊनच तो शांत होतो.  त्यामुळे डायवरला तिथून पळून जाण्याशिवाय काही पर्य
अधिक वाचा

भाजपची उलटी गणती वेगाने सुरू झालेली आहे.

इमेज
राहूल गांधीची काल फ्रान्स मध्ये एका विद्यापीठात मुलाखत झाली. त्यात तो थेट चायनावर निशाणा साधतो आहे. त्यांच्याकडे असणारी हुकूमशाही आणि म्हणून असणारी कामगारांची पिळवणूक हे मुद्दे त्याने मांडले. चायना को लाल आँखे दिखाना चाहीए वाले मोदीजी चीन भारतावर अतिक्रमण करत असताना चुपचाप बसले आहेत हे अख्खा देश उघड्या डोळ्यांनी पाहत आहे. तिथं राहूलने आता आंतरराष्ट्रीय पातळीवर हे मुद्दे मांडले आहेत. जगभरातील पत्रकार जी २० परिषदेसाठी आले आहेत. देशात घेत नाहीत ते ठीक पण इतर देशांच्या पत्रकारांशी मोदींना बोलता आलं असतं पण तिथंही त्यांनी ५६ इंची छाती दाखवली नाही ती पत्रकार परिषद टाळली.  हे झालं मोदी राहूलचं. आता देशातलं वातावरण पाहीलं तर जवान चित्रपट जोरदार हिट होत आहे. त्यात शाहरूख खानने कुणाविरूद्ध काय आवाज उठवला आहे हे चांगलंच सर्वांना माहीत आहे. शाहरुख खानची जवान वरून वाहवा होत आहे. देशभरात सिनेमा हाऊस फुल्ल आहे. पण त्यातील संदेश ही तरूण वर्ग गांभीर्याने घेत आहे हे महत्त्वाचं. शाहरुख खान ने मतदानाविषयी केलेलं भाष्य लोकांच्या दीर्घकाळ स्मृतीत राहणारं आहे.  देशभरात भाजपाविरोधी लाट मोठ्या प्रमाणात दिसून य
अधिक वाचा

पावसाचं आवाज कसा येतं

पाऊस पडालाय. पावसाचं आवाज कसा येतंय. च्किठच्कप्च असं मेणकागदावर पडल्यावर येतंय. मातीत पडलं की सूरवातीला आवाज येत नही, नंतर येतो. माती ही पोरांच्या डोक्यासारखी असते, पोरांचे डोके जास्त भिजते पोरींचं डोकं कमी. कमी डोकं म्हणजे कमी भिजतंय. कारण पोरींचे डोस्के नाही, केस लांबडे असतात, ऊतार असल्याने पाणी घसरून जातंय. पावूस डोक्यात जात नाही. आता वेणीतल्या एखाद्या केसाचे मूळ शोधणे हे कठीण काम. नवीन- ऋषीचे कूळ आणि वेणीतल्या केसाचे मूळ शोधू नये.  ऊसाच्या पाल्यासारखे मोकळे केस सोडणार्या  पोरी भारी दिसतात. व्हरायटी फक्त 86032सारखी पाहीजे. पोरींचा विचार करायला नको. पावसाचा आवाज. पावसाच्या ठेंबाचा आवाज. पिच्चरात दाखवतात तसं नसतं. पावसाची आई म्हणजे समूद्र, पावसाचा बाप म्हणजे सूर्य. पावसाची बहीण नदी, पावसाचा भाऊ वढा. असं यांच कुटूंब. ढग म्हणजे गर्भाशय. पाऊस नोकरीला शेतात जातो, बादगड संगतीने गटारीत जातो, संस्कार चांगले असतील तर गाय पावसाचे पाणी पिते. हे म्हणजे पुण्याई, गोमूत्र म्हणजे सुवर्णस्वर्ग. पावसाची आई बा काढायला नको. पावसाचा आवाज. पाऊस पाण्यात पडला की टुब्बुक अस आवाज येतंय. मग भाकर्या ऊठत जातात.
अधिक वाचा