नविन मास्तर

आज लेक्चरला नविन मास्तर येणार होते. पोरं पोरी क्लासमधली हारखलेली काहीजण नविन काय शिकवणार तो ? असा विचार करत असतील. तीन ते पाच असं दोन तासाचं लेक्चर होतं. विषय ईतिहास होता. दोनचार पोरं आणि चौदा पंधरा पोरी. 
तीन वाजायला पाच मिनटं कमी असताना ते सर आले. नविन होते म्हणजे अलिकडंच पोस्ट ग्रॅज्युएशन झालं होतं. इनशर्ट वगैरे केला होता. काय मनात आलं कोणास ठाऊक त्यांच्या ? परत बाहेर गेले आणि पाच मिनटानं आले. त्यावेळी केस व्यवस्थित भांग पाडलेले होते. सरांनी खडू उचलला आणि फळ्यावर लिहलं 'ईतिहास'. अतिबारिक अक्षरात. नविन म्हणजे तसं होणारंच की. पोरं पोरी पण डिग्रीवाली त्यामूळ जाणिव असायचीच त्यांनाही. तर सर आता बोलायला चालू केले. मध्येच ते पोरींच्याकडं बघत. आणि पुढंच सगळं विसरत मग कुठतरं बाटलीतलं पाणी पीत ते आठवायचं. तर कधी रूमालानं घाम पुसतं. आणि तेवढ्यातंच चटका मारायचे. पण एका पोरीकडं बघताना त्यांचे डोळे ह्यकने व्हायचे आणि बोलताना चरफडायचे. ईतिहासात एका गोष्टीमूळ अनेक परिणाम व्हायचे. म्हणजे आता पण होतात खरं. पण मास्तर त्या पोरीकडं बघताना काय आठवायचं नही म्हणून 'परिणामी' असं जोरात म्हणायचा. आणि सगळ्यासनी विचारायचा. काय झाले असतील परिणाम ? पोरं आठवूपर्यंत ह्यो गडी मेंदूवर परिणाम करून फजिती होऊ नये म्हणून त्या शाॅर्ट ब्रेक मध्ये शाॅर्ट टर्म मेमरी लाॅस भरून काढायचा आणि घोडं पुढं दामटायचा. पुढं तासानंतर मास्तर लैच म्हणजे लैच बिघडला. पेशव्यांनी प्रयत्नांची पराक्रमे केली. आणि म्हणायचा प्रयत्नांची काय करतात ? मग कोणतरं एखादं पराकाष्ठा असं सांगितलं. अस चालू असतानाचं कधी कधी परिणामीचं 'परिमानी' करत. मध्येच ज्या पोरीकडं सर बघत होते तिच्याकडं एकटाक बघत होते. एकदम म्हणटले 'तुम्ही कानात पाॅड घातलाय का ? ती पोरगी जरा गोंधळून मागं बघितली. सर म्हणटले तुम्हीच ओ. पोरगी म्हणटली काय ? कानात हेडफोन घातलाय का ? नाही. मग ते काय आहे ? तीनं कान चेक केलं. तर बट पुढं आलती. सर हसाले. अच्छा केस आहेत होय ? पोरगी बी जरा लाजली. सगळी हसायला लागली. सर पण हुंदका देत हसत होते. एकदोन मिनटं ह्यातंच गेली. जोक चा पार्ट राहू दे आपन इकडे वळू आता. आणि अनेकदा बारिक हसले. कायतर करून पावणे दोन तास काढलं गाफट्यानं. मग लेक्चर थांबवल आला नसलेला खोकला काढत विचारलं टायमिंग काय झालं. पावणेपाच, चार पंचेचाळीस अशी उत्तर आली. सर म्हणले अजून अर्धा तास....
तसं पोर म्हणटली सर पंधरा मिनीटे ओ.
ओह साॅरी साॅरी...
आपन पुढच्या लेक्चरला अठराशे सत्तावनच्या ऊठावापासून पुढे बघू. आता शिकवलंय त्यात कुणाला काय डाऊट आहे ?
एकदोघांनी डाउट विचारले सरांनी पुस्तक उघडून त्यांच समाधान केलं. मग पुस्तंक झाकून बॅगेत भरले. आणि सगळ्यांच्याकडं बघत होते. म्हणटले जरा सगळ्यांच इनट्राडक्शन द्या. मग सगळीजन नावं सांगू लागले. ऊगाचंच सर काळ्या पोरींना पण आपुलकीने विचारत होते. मग ते जिच्याकडं बघत होते. तीचं पण डिटेलमध्ये चवकशी केली. परत सरांचा चेहरा लाल. सगळं झालं. सरांनी एक बेसिकंच पुस्तक पण तिलाच दिलं. आणि क्लासरूममधनं बाहेर पडले. आणि जाताना एकदा खिडकीतून तिच्याकडे बघत होते. ती सरांनी दिलेल्या पुस्तकातली पानं उलगडण्यात मग्न होती......

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

ट्रकडायव्हरांचे काय चुकले?

भाजपची उलटी गणती वेगाने सुरू झालेली आहे.

पावसाचं आवाज कसा येतं