गाव तसं चांगलं

गाव म्हणजे ठराविक जणांचाच रुबाब, त्यांचाच हुकूम, ठराविक लोकच शहाणी असा बऱ्याच लोकांचा समज असतो. पुर्वी हे असायचं पण. आत्ता परिस्थितीती बदलून नवीन गाव तयार झाला.
  गाव हे ठराविक लोकसंख्येचंच असल्याने कुणाच्या गोठ्यात कसली म्हस हाय ? त्यापासून ती म्हस किती महिन्याची गाभन हाय ? हिथपर्यंत माहीती ठेवणारी लोकं असत्यात.

गावात रुबाब कुणाला झाडता येत नही, कारण लगेच उतारा करून ठेवणारी लोकं पण हिथलीच. त्यामुळे तु शहाणा असलास तुझ्या घरात हिथं तंदारी नही करायची...! असा बाणा.

सगळे अगदी कुठल्याही जातीपातीची धर्माची असूदेत. कायम रुबाब. तु काय लै शहाणा लागला नहीस. लै शिकलास नव्हं ? बापाच्या जीवावर शिकायला काय दुखतंय ? असं म्हणून प्रत्येकाची इज्जत काढायची हे ठरलेलं.

ह्यात म्हाताऱ्यांपासून अजून खुट्ट्यातंनं वर न आलेली पोरं पण फटाकनं काय पण बोलून जात्यात. आणि तेवढ्याच जोरात पुढच्या माणसाच्या आब्रूचं खोबरं, खोबऱ्याची बर्फी हुतीय.

  आम्ही गावातली पोरं सायन्सला एडमिशन घेटलं, सकाळी लवकर पी.ई (physical Education) ची तासं असायची. सकाळी ग्राऊंडवर मास्तर यायचं आणि प्रोत्साहित करायचं. प्रोत्साहित करायचं म्हणजे आपल्याच ष्टोऱ्या सांगून पिडवायचं. दोनचार दिवस ठीक हाय की, पण ह्या बाबाचं रोजचच ते. आम्हाला बी लै कटाळा यायचा.
  एकदिवस सकाळपारी असंच आमच्या कानाला उकाळलेलं तेल लावालता. सांगाला,
  माझी नऊ एकर द्राक्षबाग हाय, ८ एकर ऊस हाय, तीन एकर हळद हाय असं व्वीस एकर रान हाय.
आमच्यातला पोप्या म्हणटला, आमचं नुस्ता तेवढा बांध हाय.
झालं फास्संदिशी आम्ही हसलो. मास्तरनं आम्हाला हाकलून काढलं. त्यानंतर मास्तरने प्रोत्साहित करायचा धंदा बंद केला.


म्हाताऱ्या बाया ह्या अतिशय स्सॉट असत्यात. त्या स्थळ, काळ, वेळ, लाज, लज्जा, आब्रू,शरम, भाड, भीड ताळ, तंत्र असंलं कायदेखील नसतंय. मस्ती तर अंगभरून असत्या.
ह्या बिचाऱ्या कवादेखील नीट बोलत नहीत.
सकाळपारी एखादी चुलीत बंबात जाळ घालत बसलेली दिसली आणि सहज विचारलं काय म्हातारे काय काय कराल्यास ?
   तुझं मडं उचलायच नही काय ? मग पाणी तापवायला नको ?

असं फाडक्न बोललीत कि कशाला कोण झक मारायला विचारायला जातोय ?

तरी आमच्याच ह्याच्यात मस्तीत.

     येताना एक म्हातारी गाठ पडली. रस्त्यावर तंबाखू शेकत बसलीती. म्हणटलं काय म्हातारे बरं हाय का ?

हाय कि ! असायला काय झालं ? मस्त परवा २०० रुपयं डाक्टरच्या मड्यावर आवळलोय.

मग कशाला तंबाखू जाळत बसल्यास ?

मग काय करू म्हणतोस ?

कशाला काय करतीस ? उगच घाण वास.

माझं मुक्का घेणारा उलतलाय तवाच. तु काय मुक्का घेणार हाईस. वासाची चौकशी करायला ?

घाल तुझी.

तुझी पण नीट घाल.

😡😡😡😡

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

ट्रकडायव्हरांचे काय चुकले?

इमेज
भारतातील प्रत्येक व्यक्तीबरोबर ट्रकचा कधी ना कधीतरी संबंध आलेला असतोच.  कोणतीतरी एखादी तरी वस्तू ट्रकमधूनच येते. ट्रकडायवर हा पेशा रिस्की असतो. घरातून पंधरा दिवस महिनाभर तो बाहेर असतो. आणि पगार म्हणाल तर त्याच्या मानाने अत्यल्प असतो.  घरापासून अनेक दिवस बाहेर असतो.  बाकीच्या तुमच्या हाफीसातील ड्युटीवर तुम्ही डुलकी मारू शकता, टंगळमंगळ करू शकता पण ड्रायवर हा पेशा असा आहे की तिथं सेकंदाच्या शंभराव्या भागाला सुद्धा अलर्ट राहावं लागतं.  अपघात हे अपघात असतात. जाणूनबुजून कुणालाही कुणी मारायचं धाडस करत नाही. नजरचुकीने अपघात घडतात त्याला पुर्वी दोन वर्षे शिक्षा होती.  आता अमितभाईंनी ती शिक्षा १० वर्षांवर नेली. मूळात अशी काही जरूरत नव्हती. ट्रकडायवर होणे हीच तशी एक मोठी शिक्षा आहे. त्यावर अमितभाईंनी आणलेला कायदा म्हणजे नरकात जन्माला एखादा जाणार असेल तर तो भारतात ट्रकडायवर होईल अशी परिस्थिती करून ठेवली आहे. ट्रकचा अपघात झाला की, पुढे असणारा वाहनधारक शक्यतो वाचत नाही तो मरतोच. मात्र अशावेळी मॉब असा काही खवळतो की ट्रकडायवरचा जीव घेऊनच तो शांत होतो.  त्यामुळे डायवरला तिथून पळून जाण्याशिवाय काही पर्य
अधिक वाचा

भाजपची उलटी गणती वेगाने सुरू झालेली आहे.

इमेज
राहूल गांधीची काल फ्रान्स मध्ये एका विद्यापीठात मुलाखत झाली. त्यात तो थेट चायनावर निशाणा साधतो आहे. त्यांच्याकडे असणारी हुकूमशाही आणि म्हणून असणारी कामगारांची पिळवणूक हे मुद्दे त्याने मांडले. चायना को लाल आँखे दिखाना चाहीए वाले मोदीजी चीन भारतावर अतिक्रमण करत असताना चुपचाप बसले आहेत हे अख्खा देश उघड्या डोळ्यांनी पाहत आहे. तिथं राहूलने आता आंतरराष्ट्रीय पातळीवर हे मुद्दे मांडले आहेत. जगभरातील पत्रकार जी २० परिषदेसाठी आले आहेत. देशात घेत नाहीत ते ठीक पण इतर देशांच्या पत्रकारांशी मोदींना बोलता आलं असतं पण तिथंही त्यांनी ५६ इंची छाती दाखवली नाही ती पत्रकार परिषद टाळली.  हे झालं मोदी राहूलचं. आता देशातलं वातावरण पाहीलं तर जवान चित्रपट जोरदार हिट होत आहे. त्यात शाहरूख खानने कुणाविरूद्ध काय आवाज उठवला आहे हे चांगलंच सर्वांना माहीत आहे. शाहरुख खानची जवान वरून वाहवा होत आहे. देशभरात सिनेमा हाऊस फुल्ल आहे. पण त्यातील संदेश ही तरूण वर्ग गांभीर्याने घेत आहे हे महत्त्वाचं. शाहरुख खान ने मतदानाविषयी केलेलं भाष्य लोकांच्या दीर्घकाळ स्मृतीत राहणारं आहे.  देशभरात भाजपाविरोधी लाट मोठ्या प्रमाणात दिसून य
अधिक वाचा

पावसाचं आवाज कसा येतं

पाऊस पडालाय. पावसाचं आवाज कसा येतंय. च्किठच्कप्च असं मेणकागदावर पडल्यावर येतंय. मातीत पडलं की सूरवातीला आवाज येत नही, नंतर येतो. माती ही पोरांच्या डोक्यासारखी असते, पोरांचे डोके जास्त भिजते पोरींचं डोकं कमी. कमी डोकं म्हणजे कमी भिजतंय. कारण पोरींचे डोस्के नाही, केस लांबडे असतात, ऊतार असल्याने पाणी घसरून जातंय. पावूस डोक्यात जात नाही. आता वेणीतल्या एखाद्या केसाचे मूळ शोधणे हे कठीण काम. नवीन- ऋषीचे कूळ आणि वेणीतल्या केसाचे मूळ शोधू नये.  ऊसाच्या पाल्यासारखे मोकळे केस सोडणार्या  पोरी भारी दिसतात. व्हरायटी फक्त 86032सारखी पाहीजे. पोरींचा विचार करायला नको. पावसाचा आवाज. पावसाच्या ठेंबाचा आवाज. पिच्चरात दाखवतात तसं नसतं. पावसाची आई म्हणजे समूद्र, पावसाचा बाप म्हणजे सूर्य. पावसाची बहीण नदी, पावसाचा भाऊ वढा. असं यांच कुटूंब. ढग म्हणजे गर्भाशय. पाऊस नोकरीला शेतात जातो, बादगड संगतीने गटारीत जातो, संस्कार चांगले असतील तर गाय पावसाचे पाणी पिते. हे म्हणजे पुण्याई, गोमूत्र म्हणजे सुवर्णस्वर्ग. पावसाची आई बा काढायला नको. पावसाचा आवाज. पाऊस पाण्यात पडला की टुब्बुक अस आवाज येतंय. मग भाकर्या ऊठत जातात.
अधिक वाचा