नारळीच्या झाडांच्या रट्यांचा आवाज सळसळत होता. रात्रीच्या नवाच्या सुमारला वश्या काकूबरोबर शेतात बसला होता. काकू शिवच्या दगडाला टेकणी लावून बसली होती, घराकडंन काकूसाठी आणलेला चहा आणि पव्हं काकूला देऊन बॅटरी हाणत लांब रानात अंगावर वारं झेलत गेला.मधनंच कुठतरी एखाददुसरी टिटवी टिवटिवत होती त्या वार्यात पण तिचा आवाज घुमत होता. वार्यात असंच धा वीस मिनटं असंच हिंडला. एक निळंबीची चवाटी घेवून सप सप आवाज करत फिरवत आला, काकू पव्हं खाल्लीती, चहा वाटीत वतून घेतली, थोडं राहिलंत, 'वश्या एवढं घे रे मुला' म्हणटली. वश्यानं हातातली चिवाटी फिरवत फिरवत फेकली अंधारात गुणाकार करत ती चिपाटी कुठतंर लुप्त झाली. वश्या खाली बसला, तंगड्या गळ्यात घेतल्यागत केला आणि किटलीला दातं लावून चहा प्यायला लागला. चहा चार घोटात संपला. आता सोयाबीनाची मळणी झाकायची आणि घरला जायचं होतं. आजीनं कळशीतंल्या पाण्यानं वाटी आणि किटली मुगळली किटलीत पाणी घालून दोनचारवेळा फिरवली आणि पाणी त्याच रेषेत वतली. काकू नं तंबाखुची पुडी काढली आणि चूना लावून मळली आणि तोंडात पकाणा टाकला. वश्या मातीत बोटं घालून गवताच्या गड्याला हात घालत एकेक उपसायला सुरवात केली गवत ओढलं की मातीही उडून यायची ती त्याच्या चड्डीवर पडायची. थोड्या वेळानं त्याला या गोष्टीचा कंटाळा आला. ऊठून चड्डी झाडली आणि मघाशी म्हातारी ज्या दगडाला टेकून बसलीती तिथं बसला. म्हातारीनं पेंडंच एक रिकामं पोतं हातातंन टाकलं आणि बसली.लुगडं येवस्थित करत एकदमंच बोलाली.
वश्या तुला सांगतो एक गोष्ट.
वश्या म्हणटला सांग बाये...
लै वरसामागं एकदा खपलीची मळणी हुती, त्या येळला खळ हुतीत बैलं असायची. रोळ फिरवून मळणी असायची. ह्यायेळंचच मी बसलो हुतो राखत. तुझा तात्या मी रात्रीला इथंच मळ्यात झोपायला हुतो. त्यनी भाकरी घिवून यायला घराकडं गेलतीत. मी वाट बघत बसली हुती त्यंची. लांबनं खंदील दिसल त्यनी येतेलं. त्यनी आलीत आणि म्हणालीत बायी चल घराकडं आईच काय खर्याचं दिसना, राह्यली तर भगवंताची पुण्याई. आप्या डाक्टरला बोलवाय गेलाय तु चल. कडब्याची दोन पेंड्या त्यनी डोक्यावर घेटलीत आणि मी खंदील घेटलो आणि लगालग घराकडं गेलो. तोपतर सासुबयी गेलीती, तुझा बाबा ह्यंच्या आंगावरंच आला कडबा कोणच्या मोर्तावर आणलास रे रांडच्या म्हणून वरडाला. ह्यनी बी रडालीत सासुचा ह्यंच्यावर जीव लै. शेवटाला जीव जाताना ताटातुट झाली रे. मग धा बारा दिवस मळणीकडं यायच झालं नही. पंधरा दिवसानं रानाकडं आलं ढीग हूतं तेवढंच हुतं. तेवढ्या खपल्या भरून नेलं. रोज येणजाणं चालु झालं, ह्या शिवच्या दगडाजवळंच पच्चेरभर खपली पडलीती. कुठलं पडलंय कुणास ठावक म्हणून तिकडं नदर लावली नाय. आठपंधरा दिवस गेल्यावर तिथं एका दुरडीत खीर हळद कुकु आणि नारळाच्या परटीत दुध कोणतर ठेवलंत. मला ते बघून भ्या वाटाली.तुझ्या आजीला सांगिटलो तर ती म्हणाली तिडं ध्यान दिवू नको.षमग यिक्रम सावकर एकदिवस आला आणि बघून पायानं दूरडी लवांडली. आणि गेला. मग ऊशेरनं कळालं ती सुमी आणि तिचा भवू ह्यो कळश्या दोघं मिळून चोरली हुतीत दोन पोती. ह्याहिथंच सोनाआज्जीची हाडं पुरल्यात तिनंच वडलं तिला. तवाच्यान तीच कंबराड मोडलं. लै डाक्टर केलीत ना ना ईलाज केलीत खरं सुमीची कंबार दुखायची काय थांबीना. तवा चक्रममहाराजाला देव ईचारायला गेली. त्यनं सांगिटलं सोनाम्हातारीला निवद दाखवाय पायजे नहीतर कंबार असंच मोडणार. लै येळंन त्या राणीनं ही कथा सांगिटली सुमीची !
आपली मानसं गेलीतरीबी रक्ष्येण करत्यात बघ.
वश्याचा बाबा ताटूक घिवून आला. सोयाबीन झाकलं आणि तीघं घराकडं चालली. वश्यानं म्हातारीचा हात घट्ट धरलाता.

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

ट्रकडायव्हरांचे काय चुकले?

इमेज
भारतातील प्रत्येक व्यक्तीबरोबर ट्रकचा कधी ना कधीतरी संबंध आलेला असतोच.  कोणतीतरी एखादी तरी वस्तू ट्रकमधूनच येते. ट्रकडायवर हा पेशा रिस्की असतो. घरातून पंधरा दिवस महिनाभर तो बाहेर असतो. आणि पगार म्हणाल तर त्याच्या मानाने अत्यल्प असतो.  घरापासून अनेक दिवस बाहेर असतो.  बाकीच्या तुमच्या हाफीसातील ड्युटीवर तुम्ही डुलकी मारू शकता, टंगळमंगळ करू शकता पण ड्रायवर हा पेशा असा आहे की तिथं सेकंदाच्या शंभराव्या भागाला सुद्धा अलर्ट राहावं लागतं.  अपघात हे अपघात असतात. जाणूनबुजून कुणालाही कुणी मारायचं धाडस करत नाही. नजरचुकीने अपघात घडतात त्याला पुर्वी दोन वर्षे शिक्षा होती.  आता अमितभाईंनी ती शिक्षा १० वर्षांवर नेली. मूळात अशी काही जरूरत नव्हती. ट्रकडायवर होणे हीच तशी एक मोठी शिक्षा आहे. त्यावर अमितभाईंनी आणलेला कायदा म्हणजे नरकात जन्माला एखादा जाणार असेल तर तो भारतात ट्रकडायवर होईल अशी परिस्थिती करून ठेवली आहे. ट्रकचा अपघात झाला की, पुढे असणारा वाहनधारक शक्यतो वाचत नाही तो मरतोच. मात्र अशावेळी मॉब असा काही खवळतो की ट्रकडायवरचा जीव घेऊनच तो शांत होतो.  त्यामुळे डायवरला तिथून पळून जाण्याशिवाय काही पर्य
अधिक वाचा

भाजपची उलटी गणती वेगाने सुरू झालेली आहे.

इमेज
राहूल गांधीची काल फ्रान्स मध्ये एका विद्यापीठात मुलाखत झाली. त्यात तो थेट चायनावर निशाणा साधतो आहे. त्यांच्याकडे असणारी हुकूमशाही आणि म्हणून असणारी कामगारांची पिळवणूक हे मुद्दे त्याने मांडले. चायना को लाल आँखे दिखाना चाहीए वाले मोदीजी चीन भारतावर अतिक्रमण करत असताना चुपचाप बसले आहेत हे अख्खा देश उघड्या डोळ्यांनी पाहत आहे. तिथं राहूलने आता आंतरराष्ट्रीय पातळीवर हे मुद्दे मांडले आहेत. जगभरातील पत्रकार जी २० परिषदेसाठी आले आहेत. देशात घेत नाहीत ते ठीक पण इतर देशांच्या पत्रकारांशी मोदींना बोलता आलं असतं पण तिथंही त्यांनी ५६ इंची छाती दाखवली नाही ती पत्रकार परिषद टाळली.  हे झालं मोदी राहूलचं. आता देशातलं वातावरण पाहीलं तर जवान चित्रपट जोरदार हिट होत आहे. त्यात शाहरूख खानने कुणाविरूद्ध काय आवाज उठवला आहे हे चांगलंच सर्वांना माहीत आहे. शाहरुख खानची जवान वरून वाहवा होत आहे. देशभरात सिनेमा हाऊस फुल्ल आहे. पण त्यातील संदेश ही तरूण वर्ग गांभीर्याने घेत आहे हे महत्त्वाचं. शाहरुख खान ने मतदानाविषयी केलेलं भाष्य लोकांच्या दीर्घकाळ स्मृतीत राहणारं आहे.  देशभरात भाजपाविरोधी लाट मोठ्या प्रमाणात दिसून य
अधिक वाचा

पावसाचं आवाज कसा येतं

पाऊस पडालाय. पावसाचं आवाज कसा येतंय. च्किठच्कप्च असं मेणकागदावर पडल्यावर येतंय. मातीत पडलं की सूरवातीला आवाज येत नही, नंतर येतो. माती ही पोरांच्या डोक्यासारखी असते, पोरांचे डोके जास्त भिजते पोरींचं डोकं कमी. कमी डोकं म्हणजे कमी भिजतंय. कारण पोरींचे डोस्के नाही, केस लांबडे असतात, ऊतार असल्याने पाणी घसरून जातंय. पावूस डोक्यात जात नाही. आता वेणीतल्या एखाद्या केसाचे मूळ शोधणे हे कठीण काम. नवीन- ऋषीचे कूळ आणि वेणीतल्या केसाचे मूळ शोधू नये.  ऊसाच्या पाल्यासारखे मोकळे केस सोडणार्या  पोरी भारी दिसतात. व्हरायटी फक्त 86032सारखी पाहीजे. पोरींचा विचार करायला नको. पावसाचा आवाज. पावसाच्या ठेंबाचा आवाज. पिच्चरात दाखवतात तसं नसतं. पावसाची आई म्हणजे समूद्र, पावसाचा बाप म्हणजे सूर्य. पावसाची बहीण नदी, पावसाचा भाऊ वढा. असं यांच कुटूंब. ढग म्हणजे गर्भाशय. पाऊस नोकरीला शेतात जातो, बादगड संगतीने गटारीत जातो, संस्कार चांगले असतील तर गाय पावसाचे पाणी पिते. हे म्हणजे पुण्याई, गोमूत्र म्हणजे सुवर्णस्वर्ग. पावसाची आई बा काढायला नको. पावसाचा आवाज. पाऊस पाण्यात पडला की टुब्बुक अस आवाज येतंय. मग भाकर्या ऊठत जातात.
अधिक वाचा